Zweibrücken
W blisko 700 letniej historii Zweibrücken jedną z najbardziej znanych postaci był król Stanisław Leszczyński. W oczekiwaniu na odzyskanie polskiego tronu mieszkał tutaj wraz rodziną w latach 1714-1719. Było to możliwe dzięki protekcji króla szwedzkiego Karola XII, ówczesnego właściciela Księstwa, który przyczynił się także do wyniesienia Leszczyńskiego na polski tron. Zyskując polityczny azyl i środki finansowe, Wielkopolanin z właściwą sobie energią pobudził życie gospodarczo-kulturalne Zweibrücken. Jego mieszkańcy pracowali zarówno na utrzymanie 150-osobowego dworu ex-króla, jak i na powstanie wymyślonej przez niego podmiejskiej, letniej siedziby o tureckiej nazwie Tschifflick (Sziflik). Tam podejmował licznych gości, zachwycając ich niezwykłością architektury i toczącego się tutaj życia kulturalnego. Nie ingerował przy tym w lokalne stosunki, usuwając się z odmiennego kulturowo i politycznie zamku palatynów w Zweibrücken. Leszczyński już wtedy dał się poznać jako władca dobroczynny, o którym w 1767 roku pisano:
Dzięki swojej łagodności, działalności charytatywnej, humanizmowi, zdobył Stanisław miłość i wielki szacunek tamtejszej ludności, a dzięki swojemu wykształceniu, umysłowi i okolicznościach losu, ich poważanie, współczucie i sympatie.
O jego pobycie przypominają tablice informacyjne w mieście i lokalne stowarzyszenie miłośników jego postaci: Deutsch-Polnische Gesellschaft "Polenkönig Stanislaus im Herzogtum Zweibrücken" e.V pod prężnym przewodnictwem Wernera Euskirchena. Z pamiątkami po Leszczyńskim, ale też niezwykle ciekawą historią tego miejsca można się także zapoznać w bardzo interesującym Muzeum Miejskim.