Pałac w Lunéville
Gdy w 1737 r. Stanisław Leszczyński zamieszkał tutaj jako ostatni książę Lotaryngii i Baru miał do dyspozycji wspaniały barokowy pałac przebudowany trzydzieści lat wcześniej przez swego poprzednika księcia Leopolda. Nie naruszając tego architektonicznego arcydzieła, będącego świadectwem ambicji dworu lotaryńskiego uzupełnił je o wspaniałe, słynne na całą Europę założenie ogrodowe. W równej mierze zadziwiające swą rokokową strukturą, jak i niezwykłymi budowlami i pawilonami ogrodowymi, które stały się wzorem dla wielu europejskich realizacji. W takim otoczeniu pracował, odpoczywał i przyjmował obok możnych tego czasu, przedstawicieli elit intelektualnych z Monteskiuszem i Wolterem na czele. Olśniewając ich swoimi architektoniczno-ogrodowymi dziełami, jak i oryginalnością traktatów i pism, zainicjował tutaj polsko-francuską dyskusję na temat naprawy ustroju Rzeczypospolitej szlacheckiej. Warto więc odwiedzić Lunéville, by w pałacu rewaloryzowanym po pożarze w 2003 r. i częściowo zachowanym ogrodzie wyobrazić sobie toczące się tutaj w XVIII wieku arcyciekawe życie.